یاری

دوش در حال گناهی بودیم در اوج غفلت و ننگ ابدی می بودیم

هر دمان در غفلت وتاریکی و  ننگ یاد آن بار خدایی بودیم

از گناهم سیر و  از ان ننگ ابدی بیزار شدم

طنابی انداخت پاره شد  و من شرمنده  شدم "نجیری روی نفس م انداخت"

یاد ان روز بخیر که عزیزم در ان گوشه هستی "فروغ" می سرود "مرا ز زورقی زابر ها زساج ها ......" نامش" تولدی دیگر" بود

مرا از اوج فلاکت به زمین می اورد

از تمام تیرگی های رهایم کرد و مرگ به چشمانم تداعی می کرد

تا صبح تا بامداد با من بود  اذان شد و در نمازم با من بود

عجب!! خدا زنجیری دارد! عجب کیش و فدایی هایی دارد نامش فاطمه هست  و عجب نوائی دارد!

حال دانستی که چرا  من فرشته ام و فرشتگان می خواهم

در اوج می مانم و در زمین می میرم

دوست من

 دوست
 سلام ای یاس خوش بویم" کجایی
 سلام ای صبح امید ام " کجایی
 کجایی تا ببوسم روی ماهت
 کجایی تا ببینم آن نگاه پر حیا ئت
 و ان حجب و حیا ی دخترانه ت
  نگاه پر تمنای عاشقانه ت
  هنوزم یاد تو در عقل مانده  
  هنوزم دست تو در خاطراتم
 حک گشته و آرام مانده
 هنوزم دوری ات را می ستایم
 هنوزم دوستانه می سرایم
 تو ای خواهر تو ای دوست هر آنچه در دیارم هست فانوس
 گرچه در بیرون انکار و عقل است
 بسان گربه سالان در پلنگ است
 برایت می فرستم دوستانه
 چه اغاز و چه پایان عاشقانه
  برای دیدنت دلتنگ گشتم

حدیث

کلمه 5 - قال امیرالمؤ منین علیه السلام :
للمومن ثلاث ساعات فساعة یناجى فیها ربهو ساعة یحاسب فیها نفسه و ساعة یخلى بین نفسه ولذتها فیما یحل و یجمل
ترجمه :
مومنان حقیقى ساعات عمرشان را بر سه قسم کنند: یکساعت بمناجات با خداى خود خلوت مى کنند و یکساعت بمحاسبه نفس خود مى پردازند، و یکساعت نفس را با لذت هاى حلال نیکو وا مى گذارند.
شرح :
اهل ایمان ساعتى از عمر لذت انس و راز و نیاز با خدا دارند که افضل ساعات عمر است و ساعتى چون رسول اکرم صلى الله علیه و آله فرمود حاسبوا انفسکم قبل ان تحاسبوا بسحات اعمال نیک و بد خود مى پردازند اگر کار نیکو و نیکى بخلق بجا آورده شاد گشته و شکر مى کنند و اگر گناهى از ایشان سر زده غمناک بدرگاه خدا بتوبه و انابه آمرزش مى طلبند و این محاسبه سبب شود که در آن عالم یا حسابشان آسان یا بکلى بى حساب به بهشت روند در کلمه دیگر فرمود من حاسب نفسه سعد هر که در دنیا بمحاسبه نفس پرداخت از اهل سعادت در عالم آخرت است .
و نیز مؤ من ساعتى هم چون محتاج به بدن است بکار لذات بدن پردازد زیرا انسان در حیات دنیا براى حفظ شخص و نوع خود به غذا و تفریح حلال محتاج است و بصحبت دوستان و معاشرت و مباشرت زنان و سایر لذات جسمانى مباح براى قوت یافتن بدن براى کار شایسته و طاعت نیازمند است و البته آن لذات جسمانى لازم است و حتى انبیاء و اولیاء و حضرت ختمى مرتبت صلى الله علیه و آله راهم توجه به امور جسمانى و لذت هاى حلال در ساعات عمر بوده است کلمینى یا حمیرا و حبب الى من دنیا کم ثلاث : الناساء الطیب ، و جعلت قرة عینى فى الصلوة
مى فرموده پس اهل ایمان ساعات عمرشان صرف بر این سه کار خواهد شد که حیات شخصى و نوعى و دنیوى و اخروى بدینها مربوط است .