شعر

صراحی

تویی ان دختر زیبا صراحی
می بینم تورا در دهر جافی
تویی آن انار سرخ بر دار
می ستایم در چمن های سرد و بیدار
منم آن سیب سرخ اطلسی رنگ
بوی من تویی ای یار بی رنگ

کجا
به کجا خواهیم راند ؟
به کف اقیانوس!
گمراه خواهیم شد در شب بی فانوس

در خانه ما " چاهی ست
به کجا خواهد رفت؟
به کف اقیانوس
چاه ما تاریک است با چراغی سر دار
نور ان کوتاه است می رسد برسر اب

به کجا خواهیم رفت
به صدای خورشید
گمراه نخواهیم شد ؟ با داشتن کوهی یخ
در کجا کوهی هست پر یخ
دل من قطب شمال است و بس

آن جنوبی با تو
دل تو جا دارد؟!
دل تو از سردی اش می ماند

به کجا خواهیم راند
به کف اقیانوس
به صدای خورشید
در شب بی فانوس